"Als je net zo
goed wilt slagen als je wilt ademen, dan zul je succesvol zijn."
Aldus: Eric Thomas[1]
Onderweg naar mijn
doelen met een weg vol belemmeringen
‘‘Hier heb
je weinig kansen!’’, ‘’Als ik hier verantwoordelijk voor was, had ik jou niet
gekozen om naar middelbaar school te gaan!’’, ‘‘Je
had echt geluk!’’. Ik denk steeds over het feit, hoe
deze zinnen mij ooit heel erg diep geraakt
hebben. Toch gaf ik niet op en ging ik maar gemotiveerd door. Mijn
cijfers waren hoog, zelfs heel hoog. Echter bleef vmbo-t een
waarschijnlijkheid, havo een geluk en vwo maar een droom voor een lange periode. Tijdens
het tweede leerjaar van mijn vorige school gebeurde iets bijzonders. Ik zat in de les naast
de raam. Het regende. Ik weet niet meer over welke vak het ging, maar ik weet
nog dat ik net als altijd goed aan het opletten was. Ineens kwam mijn mentor de
klas binnen. Ze riep me samen met een andere jongen om iets met ons te
bespreken. Ik vond het toen wat raar en ik was tegelijkertijd ook benieuwd.
Toen gingen we samen naar een leeg lokaal. We zaten en toen begon het: ‘’We
gaan samen met Kandinsky college beginnen aan een nieuw project. Jullie zijn de
enen die de kans hebben gekregen om naar 3 havo te gaan. Dit komt door jullie
leeftijd en cijfers.’’ Ik herinner me nog dat ze het feit dat we heel veel
geluk hadden steeds benadrukte, zelfs tijdens ons certificaat uitreiking. ‘’Als
ik hier verantwoordelijk voor was had ik mijn oudere leerlingen gekozen en niet
jullie.’’ Zei zij. We keken zwijgend naar haar toe. Toen was ik ervan overtuigd
dat doorstromen en eigenlijk alle andere dingen die veel docenten van mijn
vorige school onmogelijk beweerden, niet onmogelijk was. Nu zit ik in
zes vwo, te wachten op mijn eindexamens en het toelatingsexamen van
geneeskunde! Nu vind ik de term: ‘’Hier heb je weinig kansen’’ een
belachelijk gemene uitspraak om van je doelen en
ambities een ongrijpbare droom te creëren. Ten minste voor
mij, want alles is mogelijk als je een goed doorzettingsvermogen hebt.
Door het hebben
van idealen probeer ik wat onmogelijk lijkt te zijn in het leven,
mogelijk te maken. Leven is pas ideaal voor mij als ik me gelukkig
voel, gemotiveerd en op weg naar doelen blijf. Als ik gelukkig blijf,
blijf ik automatisch ook gemotiveerd om harder te proberen om mijn doelen te
bereiken. Dit kan alleen door middel van de zogenoemde waarden en de
normen dat ik daarvoor gesteld heb. Alleen op deze manier vind ik dat
mijn leven goed gepland is en dat ik hierdoor op de goede weg sta.
Ten eerste
vind ik discipline een belangrijke waarde. Door het doen van wat ik leuk vind
en wat er bij mij past, heb ik het idee dat het leven leuker wordt en
dat ik gemotiveerd blijf. Het nemen van de juiste beslissingen
staat dus centraal voor mij. Bijvoorbeeld het kiezen van een
opleiding of bijbaantje die bij me past en die me gemotiveerd en
daarmee gedisciplineerd laat blijven. Ik vind bijvoorbeeld
de opleiding geneeskunde heel erg leuk omdat ik altijd benieuwd ben hoe het
menselijke lichaam werkt, wat er zou gebeuren als er
iets misgaat en hoe je dat geneest.
Echter zijn er heel veel factoren in je omgeving, die van je motivatie kunnen onttrekken. Bijvoorbeeld het moment dat mijn doelen nogal wat onmogelijk begonnen te lijken, tijdens het eerste leerjaar van mijn vorige school. Niet alleen mijn vrienden zeiden dat vwo en universiteit een droom was, maar ook dat een gewoon onderwijs en middelbare school onmogelijk was. Deze begonnen mij heel diep te raken. Het was alsof dat er een heel dikke barrière gemaakt van cement tussen ik en mijn doelen zat. Ik snapte nooit waarom. Ik werd een dag heel depressief. ‘’Hoe hard je nou ook probeert en hoe goed je nou ook bent…het blijft blijkbaar toch onmogelijk!’’, dacht ik met mezelf. Wat ik hiervan geleerd heb is dat belemmeringen altijd bestaan. Belangrijk is dat ik nooit op moet geven als ik een belemmering zie. Ik moet juist harder proberen om door die belemmering heen te kunnen. Ook vind ik dat je school een belangrijke rol speelt in iemands motivatie. Leerlingen moeten in plaats van demotiveert, gemotiveerd worden. Verder moeten zij gelijke oprechte kansen krijgen, om de beste versie van zichzelf te kunnen uiten zodat leerlingen die een doorzettingsvermogen hebben, zijn doelen kunnen bereiken. Ik denk dat mijn schilderij,’’Cadre’s solidarity’’ de boodschap: ‘’geef de kans en wees solidair met degenen die een goed doorzettingsvermogen hebben.’’ laat zien:
Ten tweede
is een goede planning noodzakelijk. Om mijn doelen werkelijk te kunnen bereiken
heb ik altijd een goede planning nodig. Ik plan dus voortdurend maar ik
laat ook plekken vrij in het geval dat ik iets niet afkrijg, om tijd aan
mijn hobby's te besteden, om uit te rusten of voor een
noodgeval. Stel dat ik voor een proefwerkweek moet gaan leren, dan ga
ik van minstens drie weken van tevoren een planning maken. Ik kijk eerst wat ik
allemaal per vak moet leren, dan ga ik een planning maken van wat ik per dag
wil bereiken. Dit helpt me heel veel, want dan ben ik
verzekerd over het feit dat ik dan tijdens de proefwerkweek behalve
herhalen en uitrusten bijna niets meer te doen zal hebben . Drie
weken van tevoren lijkt misschien wel een beetje lang voor sommige mensen.
Gelukkig heb ik hier een verklaring voor. Concentratie neemt gedurende de
tijd af. Verder blijft de ene persoon langer geconcentreerd en de andere
korter. Gemiddeld blijft een persoon voor vijftig minuten geconcentreerd.[2] Door
de stof door een lange periode te vedelen, probeer ik mijn tijd effectief te
gebruiken. Effectief omdat op deze manier de stof in mijn hoofd blijft
zitten. Ook word ik steeds beter in het plannen. Ik houd mezelf steeds beter
aan mijn planning en ik maak steeds realistischere tijdsindelingen.
Ten
derde vind ik dat een goed gevarieerd leven me helpt om gemotiveerd te
blijven. Persoonlijk vind ik een gevarieerd leven een leven waar ik per
dag tijd aan verschillende dingen besteed. Als ik nou een dag geen tijd heb om
aan mijn hobby’s te besteden vind ik het geen probleem. Dit komt doordat
ik mijn dag al goed gepland heb. Ik besteed een uur aan deze vak, dan aan
die andere vak, dan het maken van die presentatie en dan het lezen van een
boek. Op deze manier blijft mijn dag gevarieerd. Ik laat dus niks ophopen
tot een dag voor de deadline. Ik ken mensen die een dag volledig aan
bijvoorbeeld biologie besteden. Zoiets doe ik nooit. Meestal blijft er wat tijd
over om aan mijn hobby’s te besteden. Ik heb zelfs een website kunnen maken
voor mijn eigen schilderijen en tekeningen. Momenteel besteed ik mijn vrije
tijd ook aan het maken van armbandjes. Ik verkoop ze en doneer vierentachtig
procent van mijn inkomsten aan stichting Hartekind. Door het feit dat ik door
deze hobby’s veel prestaties moet uitvoeren, word ik voortdurend gedwongen er
tijd aan ze te besteden. Op deze manier blijft hoe dan ook de variatie in mijn
leven te bestaan, want juist door de variatie in mijn planning voel ik me
gemotiveerd, blijf ik gedisciplineerd en bereik ik mijn dagelijkse doelen
en daarmee mijn doelen over een lange termijn.
Concluderend
wil ik zeggen dat ik met behulp van deze waarden en normen de beste versie van
mezelf heb kunnen uiten en mezelf kunnen ontwikkelen. Gedurende de tijd
werden mijn idealen en de daarbij behorende normen en waarden steeds
belangrijker. Ik werd steeds beter in het maken van belangrijke keuzes, mijn
tijd effectief te besteden, goed plannen en meer tijd aan mijn hobby’s te
besteden. Op deze manier heb ik altijd het gevoel dat ik zelfverzekerd ben
en de gelegenheid heb, om waar ik goed in ben op de juiste manier gebruiken, om
in het leven volgens mijn idealen succesvol te zijn. Het feit dat ik
me nu in 6-vwo bevind, vind ik een resultaat van al de planning
dat ik gemaakt heb, al het discipline en motivatie dat ik heb gehad en al de
variatie dat ik in mijn leven heb ingezet. Het moment dat ik
een vwo-advies kreeg, veranderden mijn dromen naar een waarschijnlijkheid en
voelde ik me een stap dichter bij mijn doelen. Hierdoor kan ik zeggen
dat het moment dat ik mijn vwo-advies kreeg, een van de belangrijkste
gebeurtenissen in mijn leven is geweest. Pas toen is dat ondoordringbare
barrière helemaal verdwenen. Nog steeds vind ik de termen ‘‘Hier heb je
weinig kansen!’’, ‘’Als ik hier verantwoordelijk voor was, had ik jou niet
gekozen om naar middelbaar school te gaan!’’ en ‘’Je had echt geluk!’’ belachelijk
gemene termen. Ik heb ervan geleerd dat er altijd een weg staat voor je doelen,
soms met en soms zonder belemmeringen. Echter zal je je doelen bereiken als je dat
van harte wil en de belemmeringen als een teken ziet dat je harder moet
proberen. ‘’Houd van het proces en de resultaten zullen komen.’’[3] Zoals Eric
Thomas dat zegt.
Bibliografie
Schuette, C. G.
(1989). Improving Your Concentration. Opgehaald van Kansas state university:
https://www.k-state.edu/counseling/topics/career/concentr.html#:~:text=Lectures%20are%20usually%2050%20minutes,oxygen%20to%20your%20brain)!
Thomas, E. (sd). Eric
Thomas > Quotes. Opgeroepen op
11 04, 2020, van good reads:
https://www.goodreads.com/author/quotes/247473.Eric_Thomas
Thomas, E. (sd). quotefancy. Opgeroepen op 11
04, 2020, van quotefancy:
https://quotefancy.com/quote/1578929/Eric-Thomas-Fall-in-love-with-the-process-and-the-results-will-come
Geen opmerkingen:
Een reactie posten