‘’Vergelijkingsopdracht’’
Roojin Bayatpour Marlies Koolen Talitha Bron
Inleiding
De schrijfsters van de boeken zijn Naema Tahir (Groenkapje en de bekeerde wolf) en Naima el Bezaz (De minnares van de duivel).
Naema Tahir (Slough, 23 augustus 1970) is een Nederlandse auteur. Ze is de dochter van Pakistaanse ouders.
In 1980 kwam het gezin Tahir naar Nederland om zich te vestigen in Etten-Leur. Naema Tahir woonde achtereenvolgens in Slough, Etten-Leur, Faisalabad (Punjab), waar haar ouders oorspronkelijk vandaan komen, Leiden, Lagos en Straatsburg. Ze studeerde Nederlands recht in Leiden tot 1996 en werkte als jurist voor Nederlandse en internationale instellingen. Ze woonde in Straatsburg, waar ze tot maart 2006 werkte als jurist mensenrechten voor de Raad van Europa. Ze ging met verlof om vaker in Nederland te kunnen verblijven en aan haar Nederlandstalige boeken te werken. Omdat Nederlands haar vierde taal is gaat het schrijven in deze taal haar beter af als ze in de gelegenheid is de taal regelmatig te horen, te spreken en te lezen.
Naar aanleiding van haar opinie-artikelen in NRC Handelsblad kreeg ze het stempel 'kritisch moslima'. Ze was een van de zes vrouwen die geïnterviewd werden in het boek De derde feministische golf van de Vlaamse politiek filosoof Dirk Verhofstadt en een van de genodigden in het televisieprogramma Zomergasten jaargang 2008.[1]
El Bezaz heeft altijd belangstelling voor taal en schrijven gehad. Na de middelbare school ging ze studeren aan de Leidse universiteit, maar het schrijverschap trok haar. Tijdens een lezing kwam ze in aanraking met schrijfster Yvonne Kroonenberg die haar introduceerde bij Uitgeverij Contact. In 1995, op haar eenentwintigste, verscheen haar succesvolle debuutroman De weg naar het noorden. Het boek werd bekroond met de Jenny Smelik-IBBY-prijs 1996.
Ze is een van de zes vrouwen die aan bod komen in het boek De derde feministische golf van de Vlaamse politiek filosoof Dirk Verhofstadt.
In 2007 besloot zij een tijdlang de publiciteit te mijden vanwege bedreigingen aan haar gericht naar aanleiding van de maatschappijkritiek en expliciete seksualiteit in haar boek De verstotene (2006). Ze raakte vervolgens depressief en het werd enige tijd stil rond haar.
In 2008 kwam zij terug met een vierde boek getiteld, 'Het geluk syndroom' waarin ze een depressie bij een jonge Marokkaanse vrouw beschrijft. Ze sprak over haar ziekte in het televisieprogramma EenVandaag op 27 augustus 2008. In juni 2011 werd ze opgenomen in het ZMC. Ze meldde aan de pers dat ze haar nek had gebroken.[1][2]
El Bezaz is getrouwd en heeft twee dochters.
- Recensie
-http://thuis.literom.nbdbiblion.nl/literom/detail/124769
-http://thuis.literom.nbdbiblion.nl/literom/resultaten/53788
- Samenvatting max 1a4
Over welke onderwerpen gaan de boeken?
De boeken gaan vooral over de islam en de regels ervan.
Het boek bestaat bovendien ook uit meerdere verhalen die iedereen kent, deze regels gaan samen met sprookjes. Deze verhalen zijn veranderd volgens de islamitische regels. (Moslimsprookjes)
Bijvoorbeeld:
Sneeuwwitje-> Saharawitje en de zeven eunuchen
Prinses op de erwt ->Prinses op de kikkererwt
Wat zijn de overeenkomsten in de verschillende boeken?
In beide boeken komen de koran en de regels van de islam naar voren. Ondanks wat de regels van de Koran zeggen, worden toch strafbare fouten gemaakt om het vroomste, gelukkigste of de mooiste te worden. Dus beide boeken hebben ongeveer hetzelfde thema.
Hoofdpersoon in Minnares van de duivel
Lalla Rabdha
Hoofdpersonen Groenkapje en de bekeerde wolf
Saharawitje en de zeven eunuchen
De hoofdpersoon is Saharawitje. Het verhaal is gebaseerd op het sprookje sneeuwwitje. Saharawitje heeft rode lippen en een blanke huid. Ze wordt beschreven als erg vroom. Haar stiefmoeder stuurt haar naar de grote Sahara om ontmaagd te worden zodat zij zelf de vroomste moslima wordt.
Prinses op de kikkererwt
De hoofdpersoon is de koning. Het verhaal is gebaseerd op het verhaal de prinses op de kikkererwt. De koning zijn uiterlijk wordt niet beschreven in het verhaal. De koning is een man die erg gewelddadig en hielt zich goed aan de wetten van de Koran. Hij wou zijn vrouwen slaan, maar deze waren gehoorzaam en mocht dit dus niet doen volgens de wetten in de Koran. Hij werd hier heel erg bedroeft over en ging dwalen in de tuinen van het paleis.
Groenkapje en de bekeerde wolf
De hoofdpersoon is Groenkapje. Het verhaal is gebaseerd op roodkapje en de boze wolf. Groenkapje is een vrome en schone vrouw. Ze was wat klein uitgevallen en bleekjes en praatte met een mannenstem. Ze had geen naam, maar ze droeg altijd een groen sluierkapje, daarom werd ze Groenkapje genoemd. Toen ze ouder was begon ze verleidelijkheid uit te stralen. Ze draagde graag haar kapje. Ze was graag maagd. (Is wat ze zelf graag geloofde).
De slapende maagd
De hoofdpersoon is de Slapende Maagd. Het verhaal is gebaseerd op het verhaal Doornroosje. De Slapende Maagd had een zachte stem, een verlegen blik en sierlijke handbewegingen. Ook had ze een aangename schoonheid, een rein hart en een reine tong, een bescheiden eetlust, bescheiden manieren, een rustige aard, een weerzin tegen roddels, een afkeer van wijn en van wijndadels en ze had een haat jegens alle mannen behalve haar vader, broers en echtgenoot aan wie ze ooit zou worden uitgehuwelijkt.
Maagdensteeltje
De hoofdpersoon is Maagdensteeltje. Het verhaal is gebaseerd op de verhalen Rebelsteeltje en Rapunzel. Maagdensteeltje ze was vroom en bad vijfmaal daags, ze reciteerde tijdens zwoele zonsondergangen uit de Koran. Maar ook twijfelde ze aan Alla, want die bevoordeelde de man boven de vrouw, ook kon ze uitbundig zingen, maar met een lage stem, opdat ze mannen niet zou verleiden.
Assepoester en haar zusters
De hoofdpersoon is Assepoester. Het verhaal is gebaseerd op het verhaal Assepoester. Assepoester is een schoonogige, rooswangig en goedhartig kind. Ze bediende goed en werd daarom algauw Assepoester genoemd. Ze werd vaak vergeten door haar vader. Ze moest bescheiden zijn, zoals het een goede moslima betaamt. Ze schitterde als een roze maan. Ze droeg lompen en afgedankte kaftans, maar toen ze glimlachte bleek direct dat ware schoonheid niet te verhullen valt. Ze kwam opgewekt, maar ze voelde zich verlaten en verdrietig. Ze miste haar vader en moeder. Daarnaast was ze ook erg toegewijd om te krijgen wat ze wou.
Schoonheid en de niet-moslim die Beest werd genoemd
De hoofdpersoon is Schoonheid. Het verhaal is gebaseerd op het verhaal Belle en het Beest. Schoonheid is een jong en slim meisje. Ook was ze erg mooi en liep zonder sluier rond in de rozentuin, wat niet mocht. Ook was ze erg toegewijd en gehoorzaam. Maar ze wou vrij zijn en was daarom niet altijd gehoorzaam.
Overeenkomsten tussen de personages:
Ze zijn allemaal natuurlijk moslim en willen allemaal een vrome moslima worden. Ze proberen allemaal een goed leven te bereiken door Islam maar er zijn soms ook dingen die gebeuren die volgens de wetten van Islam niet mogen. Zo probeert de stiefmoeder van sneeuwwitje bijvoorbeeld, haar te ontmaagden zodat zij de vroomste wordt. Dat is dus helemaal niet eerlijk voor Saharawitje en er is dus sprake van een onrechtvaardige actie. Hetzelfde gebeurt in het andere boek, de minnares van de duivel, waar een vrouw haar kwaadaardig man probeert te veranderen via manieren die volgens de wetten van Islam niet mogen, magie. De man zelf heeft eigenlijk ook zijn vrouw (voordat ze getrouwd waren) verkracht; dat is dus ook verboden volgens Islam. Toch vinden deze mensen zich een vrome moslima.
Tijd
Hoe is de tijd verwerkt in het verhaal?
Het boek, ‘groene kapje en de bekeerde wolf’, is geschreven in het heden omdat ze bijvoorbeeld creditcards hebben en die zijn dus niet heel oud. Als je dat negeert lijkt het wel op een oud sprookje door al de Islamitische regels en de overeenkomst van deze moslimsprookjes met de normale sprookjes die iedereen kent. Deze oude sprookjes kent iedereen, daarom geeft dit het verhaal een oude sfeer terwijl dat niet zo is.
Het boek, ’de minnares van de duivel’, heeft een heel oude sfeer, je kunt nergens iets van de nieuwste technologie van heden vinden en het verhaal zelf maakt het nog ouder, De manier waarop het verhaal is geschreven en de woordenschat spelen hier namelijk een belangrijk rol. Er zijn veel oude straten, oude gebouwen en oude acties zoals magie genoemd in het verhaal.
De verschillen in tijd zijn dus duidelijk. Het boek, ‘de minnares van de duivel heeft een heel oude sfeer door het woordengebruik, opbouw en verschillende plekken en voorwerpen terwijl het boek, ‘groenkapje en de bekeerde wolf’ ondanks het oude sprookjes, toch een nieuwere sfeer heeft door het gebruik van technologie die ook nu aanwezig is.
Ruimte
Het boek, ‘Groenkapje en de bekeerde wolf’ speelt zich in het Midden-Oosten. Verder is het boek verdeeld in verschillende sprookjes waarbij ze allemaal zich in een ander ruimte en plek spelen. Daarbij geven de ruimtes in het boek verder geen toegevoegde waarde aan het verhaal.
Het boek, ‘de minnares van de duivel’ speelt zich ook in het Midden-Oosten zoals Mekka en Medina. Dit boek is ook verdeeld in verschillende verhalen, maar ze leiden allemaal uiteindelijk naar het hoofdpersonage toe. Hierdoor hangen de ruimtes en plekken van dit boek met elkaar samen. Soms wordt er ook over andere steden en plekken verteld, maar ze zijn niet het belangrijkste ruimtes. Het belangrijkste ruimte leidt zich tot de ruimte van het laatste verhaal waar andere verhalen hier met elkaar in aanraking komen en het hele boek als het ware tot het leven van de hoofdpersonage leidt.
Vertelwijze
De verhalen in Groenkapje en de bekeerde wolf worden geschreven vanuit een fictief persoon die erbij staat en alles meemaakt. Zowel de gebeurtenissen als de emoties die de personen voelen.
Ook in het boek, ‘minnares van de duivel’ worden de verhalen vanuit een fictief persoon geschreven die alles meemaakt. Het gaat dus niet specifiek over een van de personages.
Schrijfstijl
De schrijfstijl is redelijk zakelijk, omdat er in beide boeken weinig emotie zit. De schrijfstijl zorgt ervoor dat de lezer genoeg in het verhaal kan komen om het te volgen, maar het laat je niet goed genoeg meeleven. In beide boeken is dit het geval. Dit wil overigens niet zeggen dat de personages geen emoties hebben in de verhalen, maar ze zijn niet zeer gedetailleerd uitgewerkt. Wij vinden dit een erg duidelijke overeenkomst tussen beide boeken. De schrijfstijl is overigens ook met redelijk ouderwets taalgebruik. Dat zorgt ervoor dat het geloof, in combinatie met het taalgebruik, duidelijker naar voren komt.
Citaten:
‘De minnares van de duivel’: “En voor degene uwer vrouwen die zich aan ontucht schuldig maakt, roept vier uwer als uw getuigen tegen haar. Als zij getuigen, sluit haar dan in de huizen op, totdat de dood haar achterhaalt, of tot Allah haar een weg opent. – De koran”
Dit is het begin van het laatste, en dus het belangrijkste, hoofdstuk in het boek waar Lalla Rabdha er achter komt dat Farzi haar vader is. Aan het begin van elke hoofdstuk wordt zo’n uitspraak uit de Koran vermeld. De uitspraken hebben te maken met wat er in dat hoofdstuk gebeurt.
‘Groenkapje en de bekeerde wolf’: ‘’Van de vrome koningin moet ik dit kind, schoon van gelaat en puur van geweten, achterlaten in deze barre woestijn waar plunderende clans haar zeker zullen bezoedelen.’’
Dit citaat is afkomstig van het hoofdstuk Saharawitje en de zeven eunuchen uit ‘Groenkapje en de bekeerde wolf’, waar iemand van de koningin de opdracht krijgt, Saharawitje naar de woestijn te brengen en zorgen dat ze ontmaagd werd zodat de koningin weer het vroomste moslima ter wereld werd. In het boek willen de hoofdpersonages allemaal het vroomste worden. Dit was het beste voorbeeld.
Thema en motieven:
Er worden meerdere dingen herhaald in beide boeken. Omdat beide boeken over de islam gaan, worden natuurlijk ook meerdere dingen herhaald vanuit de regels van Islam enzovoort. Maar in het algemeen hebben ze hetzelfde thema, namelijk Islam.
In het boek, ‘Groenkapje en de bekeerde wolf worden er meerdere malen over het vroom zijn verteld. Bijna alle personages hier proberen zoveel mogelijk doen om vroom te worden, blijven of zelfs de vroomste te worden. Het belangrijkste in dit boek is dat je maagd moet blijven, anders ben je niet waardevol meer voor je familie. Dit worden heel vaak herhaald of is het gewoon duidelijk in het verhaal wat de bedoeling is.
Het boek, ‘de minnares van de duivel’ heeft een heel ander motief maar hangt wel een beetje samen met de motieven uit het andere boek. Maar in deze boek worden de termen djinn, Ifriet, duivel enzovoort gebruikt. Bovendien wordt er veel magie gebruikt om problemen van verschillende mensen opgelost worden; wat eigenlijk niet mag volgens de wetten van Islam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten